زبان از فرهنگ متولد شده است و به نوبه خود تاریخ و فرهنگ را نشان می‌دهد. زبان انگلیسی زبان بین المللی واحد، دومین زبان رایج جهان و وسیع‌ترین زبان گفتاری است که افراد به عنوان زبان دوم از آن استفاده می‌کنند و گویش‌های مختلفی از آن در سراسر جهان وجود دارد.
تفاوت انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی یا حتی استرالیایی در یادگیری زبان آموزان تاثیر گذار است. وقتی در حال یادگیری زبان انگلیسی (در کلاس درس، آنلاین یا آفلاین) هستید به راحتی فراموش می‌کنید که تنها یک لهجه انگلیسی جهانی وجود ندارد. مردم در سراسر جهان انگلیسی را با لهجه‌های مختلف صحبت می‌کنند. حتی برای افراد انگلیسی زبان این لهجه‌های مختلف ممکن است گیج کننده باشد. در سراسر دنیا گویش‌های مختلفی از زبان انگلیسی وجود دارد که در تلفظ یا حتی ساختار گرامری باهم متفاوتند.
گویش اصلی بومی انگلیسی اغلب توسط انگلیسی زبانان به سه دسته کلی تقسیم می شود: انگلیسی بریتانیایی، انگلیسی آمریکایی و انگلیسی استرالیایی. انگلیسی کانادایی هم جزو گویش‌هایی است که مردم زیادی از آن استفاده می‌کنند، ولی به لحاظ تکنولوژیکی، این گویش جزو گویش‌های آمریکایی طبقه‌بندی می شود. و اکثرا (حتی انگلیسی زبانان نیز) نمی‌توانند تفاوت‌های میان این دو لهجه را تشخیص دهند..
در این میان گویش آمریکایی در سراسر جهان بیشتر به رسمیت شناخته شده است و در مقایسه با انگلیسی بریتانیایی املای آن آوای بیشتری دارد، دارای الگوی گرامر بهتر بوده و تلفظ آن قابل تشخیص‌تر است. انگلیسی بریتانیا دارای قوانین گرامری بیشتر و پیچیده‌تر و قوانین املایی سخت‌تری است. این قوانین زبانی سخت و پیچیده در بریتانیا احتمالا به این دلیل است که آنها می‌خواستند از نفوذ فرانسوی‌ها (در قرن 18 میلادی) به فرآیند استاندارد سازی زبان انگلیسی جلوگیری کنند. انگلیسی استرالیایی متفاوت از انگلیسی بریتانیا و آمریکاست. در آن ابتکار، تزویر و طنز به چشم می‌خورد که نشان‌دهنده تناقضات هویت در این کشور است.
شاید برای بسیاری از صحبت‌کنندگان به زبان انگلیسی تفاوت بین لهجه‌ها و تلفظ‌های مختلف زبان انگلیسی کوچک و قابل چشم پوشی باشد، اما برای زبان آموزان و مدرسین زبان انگلیسی، این تفاوت‌ها می‌تواند چالش برانگیز و گاهی سرگرم کننده باشد! حتی در هر کشور نیز لهجه‌های متفاوتی وجود دارد.
به خاطر داشته باشید فقط یک نوع لهجه استرالیایی وجود ندارد، چندین لهجه مختلف در این کشور و سایر کشورهای انگلیسی زبان است. به عنوان مثال فردی از ملبورن کمی متفاوت تر از مردم شهر بریزبون صحبت می‌کند.
بااین حال، به استثنای برخی گویش‌های منطقه‌ای اکثر انگلیسی زبانان می‌توانند زبان یکدیگر را بدون هیچ مشکلی درک کنند. آنها برنامه‌های تلویزیونی یکدیگر را تماشا می‌کنند، آهنگ‌های یکدیگر را گوش می‌کنند و کتاب‌های یکدیگر را می‌خوانند.
مقاله مرتبط: اگر قصد مهاجرت به اروپا، استرالیا یا کانادا را دارید حتما بخوانید!
در ادامه به بررسی هر کدام از گویش‌ها و تفاوت آنها از منظر تلفظ، واژگان، املا و ساختار زبانی می‌پردازیم:
تلفظ| Pronunciation
واضح‌ترین تفاوت بین انگلیسی بریتانیایی، آمریکایی و استرالیایی لهجه یا تلفظ است. با مشاهده ویدئوهای تدتاک بیشتر می‌توانید با این لهجه‌ها و تفاوت‌های آنها آشنا شوید. حروف نیز می‌توانند بسیار پیچیده باشند! انگلیسی آمریکایی به تلفظ واضح حرف /R/ مشهور است، در حالی که در انگلیسی بریتانیایی و استرالیایی حرف /R/ در پایان یا بین کلمه تلفظ نمی‌شود. به عنوان مثال کلمه ““smarter در آمریکایی /smɑrtər/ و در برتانیایی و استرالیایی /smɑːtə/ تلفظ می‌شود.
علاوه بر تلفظ زیر و بمی صدا، تکیه بر روی حروف، بیان و قرائت در کشورهای مختلف بسیار متفاوت است. به عنوان مثال اگر یک فرد در زبان آمریکایی یک سوال بله/خیر بپرسد صدای آن در انتهای جمله بالا می‌رود. اما اگر فردی این سوال را در لهجه بریتانیایی یا استرالیایی بپرسد صدای آن پایین خواهد آمد.
لغات | Vocabulary
تفاوت بعدی در واژگان است (مخصوصا در مورد کلمات عامیانه و روزمره). بسیاری از کلمات روزمره در کشورهای انگلیسی زبان باهم متفاوت است، مانند: candy (در ایالات متحده)، sweets (در انگلستان) و ollies (در استرالیا). آمریکایی‌ها برای رفتن به تعطیلات از جمله “go on vacation” استفاده می‌کنند در حالیکه بریتانایی‌ها می‌گویند: “go on holidays, or hols”.
در لهجه آمریکایی کلمات جمع را در حالت مفرد به کار می برند، به عنوان مثال: staff یعنی گروهی از کارکنان، band یعنی گروهی از نوازندگان یا team به گروهی از ورزشکاران اشاره دارد. ولی به صورت مفرد جمله‌بندی می‌شوند: “The band is good”. این درحالی است که همین کلمات جمع در انگلیسی هم به صورت مفرد و هم به صورت جمع استفاده می‌شوند: The team are playing tonight”” یا “The team is playing tonight”
کانادایی‌ها نیز کلمات زیادی دارند که با سایرین متفاوت است. مثلا استفاده از کلمه Washroom به جای bathroom، کلمه Knapsack به جای استفاده از backpack یا کلمه Chocolate bar به جای استفاده از candy bar.
املا | Spelling
تفاوت عمده‌ای بین املا گونه‌های مختلف انگلیسی وجود دارد. خبر خوب اینکه در این مورد دو گزینه متفاوت وجود دارد نه سه عدد: آمریکایی و بریتانیایی. دو زبان انگلیسی استرالیایی و بریتانیایی هر دو از یک سیستم املایی استفاده می‌کنند. در زیر نمونه‌هایی از این تفاوت‌ها را مشاهد می‌کنید:
املا گویش کانادایی ادغامی از انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی است. در بعضی از موارد همچون “colour و centre” کانادایی‌ها از املا بریتیش تبعیت می‌کنند و در بعضی موارد همچون “tire و connexion” از انگلیسی آمریکایی.
دستور زبان | Grammar
در حالی که سه لهجه بریتانیایی، آمریکایی و استرالیایی در دستور زبان هم، باهم متفاوت هستند ولی خوشبختانه کمترین تفاوت مربوط به این مورد است. در زیر مثال‌هایی برای تفاوت گرامر بین این سه انگلیسی متفاوت را مشاهده می‌کنید:
یکی از این تفاوت‌ها مربوط به فعل‌های Present Perfect است. به عنوان مثال جمله “I have eaten dinner already” در بریتانیا و استرالیا بسیار رایج است. ولی در آمریکا مردم بیشتر از Past simple استفاده می‌کنند: “I ate dinner already”
حروف اضافه هم از مواردی هستند که در این سه گویش تفاوت ایجاد کرده اند. به عنوان مثال آمریکایی ها می گویند: I’m going to a party on the weekend”” در حالی که بریتانیایی‌ها همین جمله را به این صورت به کار می‌برند: I’m going to a party at the weekend”“. یا جمله “Monday through Friday” در گویش آمریکایی استفاده می‌شود و بریتانیایی آن می‌شود: Monday to Friday”“
مورد دیگر در ساختار زبانی استفاده از کلمه “get” است. در تصویر زیر می‌توانید تفاوت استفاده از این کلمه را در گویش آمریکایی و بریتانیایی ببینید:
در ادامه فعل‌های با‌قاعده و بیقاعده هستند که البته ممکن است در صحبت کردن یا سخنرانی‌ها به چشم نیایند ولی در نوشتار مشهود هستند. به طور مثال این فعل‌ها در بریتانیا به صورت بیقاعده به کار می‌روند leapt, dreamt, burnt, learnt”” ولی در آمریکا به صورت با قاعده استفاده می‌شوند: “leaped, dreamed, burned, learned”
انگلیسی کانادایی نیز گاهی در گرامر با سایر گویش ها متفاوت است. برای مثال استفاده از “as well” در اول جمله:
The Canucks had good forwards that day. As well, their blue liners were better than last time.
درحالی که در سایر گرامرهای استاندارد زبان انگلیسی “as well” در آخر جمله می‌آید و نشان‌دهنده پایان یافتن جمله است.
نتیجه گیری:
سه گویش اصلی زبان انگلیسی یعنی امریکن، بریتیش و استرالیایی (و حتی کانادایی) از نظر ساختار، دستور زبان، تلفظ، لهجه، واژگان و… تفاوت‌هایی باهم دارند. گاهی اوقات تفاوت میان این گویش‌ها ممکن است خسته کننده و دشوار باشد. اما به یاد داشته باشید به طور کلی، این سه نوع گویش زبان انگلیسی از سایر گویش‌های این زبان بیشتر بهم شبیه‌اند. شباهت‌های آنها بیشتر از تفاوت‌هایشان است. و البته این تفاوت‌های کوچک میان آنها به هرکدام “عطر و طعم” منحصر بفردی بخشیده است. در این میان گویش امریکن برای اکثر مردم جهان شناخته شده‌تر و مردم بیشتری به این گویش سخن می‌گویند. بر همین اساس است که آموزشگاه زبان نیو در برنامه درسی خود از این گویش بهره می‌برد.
